Aangeraakt
Een prachtig stramien van vierkante raampjes bovenaan de drie hoge wanden doet de lichtinval veel goeds. Chopin klinkt. Het is half elf dinsdagochtend 27 juni 2017. Ik bevind me op de Noorder begraafplaats in Leeuwarden.
Ik verheug me. Mag dat? Gaat er in een flits door me heen. Een begrafenis is voor mij een zintuiglijk en reflectief moment van terugblikken en vooruitkijken.
Wanneer de eerste woorden van mijn dierbare vriend klinken, raken mijn ogen vochtig. Het is zijn manier van vertellen. Vol overgave, van hart tot hart. Eerst krijgt zijn zus erkenning voor de mooie kaart. Dan de familie die later in hun leven kwam. En er werd ook even stil gestaan bij alle zorg.
Zijn ziel en zaligheid – iedere dag weer – en hier speciaal voor zijn moeder. De juiste mens op de juiste plek.
Deze dienst maakt me dankbaar. Dankbaar dat ik nog tijd met mijn moeder heb gekregen. Het had zomaar anders gekund. Ik ben er nog niet klaar voor. Die dienst laat me voelen hoe ongelooflijk dankbaar ik ben dat ik nog tijd krijg herinneringen te herschrijven. Alles valt even met alles samen.
D A N K J E W E L voor het mooie voorbeeld dat je voor mij bent!