Weg met de 8-urige werkdag
Minder werken beter voor productiviteit en gezondheid
Langer dan vijf uur werken per dag? Nergens goed voor, ontdekte journalist Angela Wals in Berlijn, Zweden én Amerika. Zo begint het artikel in de bijlage van de Volkskrant ‘Weg met de 8-urige werkdag’ van afgelopen weekend. Ik heb er van de week meerdere malen over gedacht. Soms lees ik artikelen die verwoorden wat ik zelf voel, maar wat ik nog niet in woorden kan vatten.
Druk, druk, druk
Aan het begin van dit jaar is er dusdanig veel werk op me afgekomen (wat mooi is natuurlijk), dat mijn weken meer gevuld raakten dan wenselijk. De laptop stond – behalve in mijn praktijk in de Emmastate Leeuwarden – ook thuis met meer regelmaat dan me lief was aan. Mijn zoon zei me dat ik hem soms niet eens aankeek wanneer we praatten (iets waar ik bij hem altijd op hamer :-)). Mijn hoofd had bedacht dat ik mijn klanten op een bepaalde manier moest bedienen, en daar hoorde bij dat ik heel hard ging werken. Lees; veel uren maakte. Nu zie ik dat al dat harde werken mijn onzekerheid maskeerde. Ik was geschrokken van de snelle aanwas van nieuwe klanten en dat maakte dat ik mijn oude patroon ingleed: ‘laten zien dat ik het wel waard ben om voor te kiezen, want ik ben immers druk en werk er hard voor.’ Mijn lichaam liet me weten dat ik iets deed waar mijn hart het niet mee eens was. Dat was de conclusie die ik trok toen ik merkte dat ik minder oprechte aandacht had voor de mensen die ik belangrijk vind. Terwijl vrijheid nu juist mijn grootste goed (kernwaarde) is. De vrijheid om mijn eigen tijd in te richten, om mijn aandacht te richten.
Keurslijf of groei vanuit intrinsieke motivatie?
Nu ik erop terugkijk, ben ik begin dit jaar een nieuwe fase ingegaan met jij bent wijs. De fase waarin ik de focus ben gaan leggen op mijn Werk, Durf en Passie-coachtraject. Toeval bestaat niet, maar ik merkte wel dat er steeds meer vraag kwam vanuit de zakelijke markt. Inmiddels had ik in de gaten dat ik in een groeifase zat. Er gaat altijd een wankelperiode vooraf aan het zetten van nieuwe stappen. Dat wankelen voelde voor mij even als vertraging, maar ergens diep van binnen wist ik dat er iets moois gaande was. Ik ben maar eens gaan doen wat ik mijn coachees ook vaak als huiswerk op geef. Ik bracht mijn energiegevers en -vreters in kaart. Daardoor kwam ik erachter dat ik de natuur en mijmerij miste en dat ik meer tijd aan mijn gezin wilde besteden. Ik ben meteen minder uren gaan werken, en meer gaan bewegen en mijmeren in de natuur. Mijn nieuwe koers was weer helder, en het mooie is dat mijn creativiteit een boost kreeg. Dat wat in weken almaar niet concreet werd, was nu in een dag klaar. En ik voel me weer fit!
Ik ben heel erg benieuwd naar jouw ervaringen ten aanzien van je werkdagen. Schrijf je een reactie?
Simon J. Popma
september 29, 2017 at 8:47 pm
Goeiejoun Amanda,
eindelijk kom ik er eens toe – nee niet wat betreft (geen) tijd – om jou website door te nemen, een aantal blogs te lezen en vooral de ervaringen te lezen van mensen (toch) met problemen, die op een bepaalde manier geen raad meer weten en met zich zelf of met hun collega’s of familie, in de knoop liggen.
Maar het mooist om te lezen is eigenlijk hoe jij gekomen bent tot wat je nu bent én doet. Moeilijk hoor om anderen te vertellen waar het ‘m aanligt, doorgronden van “het zijn” van die ander en daarmee aan de slag gaan, zodat je prachtige commentaren krijgt.
We hebben ooit eens op een zondagochtend een leuk maar kort gesprek gehad in die natuur die jij juist zo nodig had. Ik vond het een fijn gesprek en gaf me al het gevoel dat mensen bij jou vertrouwen kunnen vinden.
“je bent wijs” ….ik heb me vaak afgevraagd “waar slaat dat nou op” maar door het lezen van je website ben ik ook een beetje wijzer geworden.
Gelukkig heb ik geen coaching (meer) nodig, alhoewel er in mijn werkzame leven best wel eens problemen zijn geweest door het bijvoorbeeld noodgedwongen veranderen van baan, maar soms heb je die ruwe duw nodig om ergens anders aan de slag te moeten en gelukkig heb ik dat altijd goed doorstaan en zoals je weet nu met pensioen, ook al weer 14 jaar…..
Via je site blijf ik je een beetje volgen en abonneer ik me op je nieuwsbrief.
Ik vond het leuk om je dit berichtje te sturen, zomaar en ook van iemand die – samen met vrouw en (klein-) kinderen – gelukkig is, maar gezondheid is zo enorm inherent aan geluk, en we zijn gezond en genieten.
Ik wens jou ook veel geluk en gezondheid en hoop (en heb ook gelezen) dat jij jezelf ook kunt coachen.
Heel hartelijke groeten en we ontmoeten elkaar wel weer eens.
amanda
oktober 17, 2017 at 8:27 am
Dag Simon,
Excuus voor mijn nogal vertraagde reactie. Ergens zou ik een seintje moeten krijgen van mijn berichten hier, maar die heb ik als digibeet gemist.
Dank voor je ontzettend warme en inspirerende bericht. Ik heb ook genoten van ons gesprek zo spontaan op de lanen in de Trynwalden.
En inderdaad; ik vertel anderen niet waar het ‘m aan ligt. Ik stel vooral dingen ter discussie en laat mensen en teams opdrachten doen. Dank voor je inschrijving op de nieuwsbrief. Hij komt er algauw weer aan. Fijn dat jullie gezond zijn en samen genieten. Dat laatste is ook zeer bepalend voor geluk. 😉 Gun jullie al het goeds en graag tot een volgende spontane ontmoeting!