Angst of liefde?
Veel van wat we doen of laten wordt bepaald door onze gedachten. Zo niet alles. Ik ben vrij angstig aangelegd. Door een aantal jonge ervaringen heeft deze angst een heerlijke voedingsbodem gekregen. Schuld en schaamte kwamen daardoor als vanzelf vrij. Strontjaloers kon ik zijn op die kinderen die ergens plat voor gingen. No matter what.
Ik kan het niet
Je kan zeggen dat ik mezelf van nature heb leren aansturen in “ik kan /durf het niet”. Gelukkig ben ik daarnaast ook behoorlijk nieuwsgierig en leergierig. Stronteigenwijs, dat ook. Ik geloofde niet dat ik voor de rest van mijn leven met deze versie van mezelf opgescheept zou zitten. Er moest meer zijn, maar ik had geen idee hoe – wat -waar.
Best spannend, maar ik doe het toch
De beschouwer in mij absorbeerde zoveel meer dan ik verwerken kon. Zo jong als ik was, liep ik vast. Gelukkig maar. Hierdoor kon ik mijn innerlijke wereld met iemand delen zonder dat ze dacht dat ik gek was. Gaaf hè. Dit is het begin geweest van mijn veranderende mindset. En het begin van een ander leven. Ik ken de angsten nog steeds, maar mijn wil en durf zegevieren. Dit voelt echt heel anders, terwijl ik nog steeds dezelfde persoon ben. Daarom doe ik wat ik doe. Dit wil ik jullie ook laten ervaren.
Wat is voor jou een belangrijk ijkpunt in je leven?