Mist
Terwijl ik vanmorgen over een achterlangs weggetje terugrijd naar huis –
nadat ik zoonlief in Leeuwarden op school heb afgezet – realiseer ik mij dat ik die
mist heerlijk vind. Het heeft van alles in zich. Door de waas zo dicht voor mijn
autoruit krijg ik ruimte om te voelen, denken, ervaren.
Opeens besef ik dat het leven niets anders is dan het variëren in tempo.
De mist maakt dat ik langzamer rijd dan wanneer de weg voor mij zich volledig helder opwerpt.
Vertragen
Zo werkt dat ook in ons leven, wanneer we het even niet zo helder zien.
Bijvoorbeeld wanneer we rouwen om een dierbare of gewoon even laag in onze energie zitten,
of misschien wel burnout-klachten ervaren. Wat er speelt maakt niet uit. Het gaat erom dat
we ons tempo aanpassen aan datgene wat er binnen in ons leeft. Letterlijk ruimte maken.
In de natuur is dat heel mooi zichtbaar. Neem de mist.
Stel dat ik mijn snelheid niet aan zou passen… Ik houd mijn hart vast.
Als er iets is wat jouw aandacht nodig heeft, geef dit dan zoveel mogelijk de ruimte.
Voelen = ademen
Het begint met je ademhaling. Zorg dat je in- en uitademing ongeveer even lang duren.
Doe dit maar eens 3x per dag 1 minuut. Dat geeft ruimte en rust. Ervaar het zelf.
Fijne dag!