teamcoahing - vastgeroeste patronen - coach Leeuwarden - FrieslandVertrouwen komt te voet en gaat te paard

Terwijl vertrouwen via de dorpsweg aan komt rijden, verdwijnt ie via de snelweg

 

 

Weg van vertrouwen

Het moet mijn vierde motorrijles zijn geweest. Op een rustig terrein doen we diverse bijzondere verrichtingen. Ik slalom om de pionnen heen, hang scheef, laat zien dat ik overwicht heb. Als laatste oefening maak ik een noodstop. Het gaat lekker, denk ik nog. Mijn instructeur ruimt de boel op, en laat weten dat we kunnen gaan. Mooi zo. Mijn vertrouwen groeit met de les. Zowel in mijn eigen kunnen, alsook in mijn instructeur. Tijd terug te keren naar de rijschool. We verlaten het parkeerterrein, en zoals ik dat gewend bent, rijd ik voorop. Dan gebeurt het.

 

Verdwaasd blijf ik achter

Mijn instructeur geeft vol gas en vliegt mij voorbij. Verdwaasd blijf ik achter. Vol verbijstering kijk ik om me heen – een oorzaak zoekende voor deze manoeuvre. Ik vind geen antwoord, noch mijn instructeur, want die trekt zijn eigen plan. Er gebeurt van alles bij mij van binnen. Vraagtekens of er iemand in nood kan zijn, of ik te langzaam ga, hoe nu verder te gaan, of ik de route naar de rijschool ken? Ik heb mijn reis voortgezet en kom op eigen tempo bij de rijschool aan. Eenmaal daar houd ik me wijselijk stil. Ik ben geschokt en de sensaties gebeuren bij mij van binnen. Ik kies het hazenpad en blijk er nooit meer een stap over de drempel te zetten. Degene die mijn hekkensluiter had moeten zijn, heeft me laten stikken. Dat is hoe het voelt. Deze situatie heeft me ongelooflijk doen schrikken en ik besluit het niet te bespreken. Iemand die zo bizar kinderlijk optreedt, zal ook wel niet openstaan voor feedback – moet ik hebben gedacht als 25-jarige.

 

Teamwerking

Waarom nu dit voorval over mijn motorrijles in relatie tot teamwerking. Wel, dat wat ik hierboven beschrijf is een beeldend voorbeeld van de onderstroom in onderlinge relaties. Er is iets gaande, maar we bespreken het niet. Maar het voorval maakt wel blijvende indruk – misschien wel juist doordat het niet open wordt gedeeld. Wie weet had deze instructeur wel een reden. Het kan inderdaad zo zijn dat ie stoer wilde doen, maar wie weet lag zijn kind op sterven. Dat zal ik nooit weten. In de stress van toen heb ik er (onbewust) voor gekozen hier nooit meer aandacht aan te besteden en er niet meer over te praten. Zelfs mijn familie weet dit niet. Ik heb me er behoorlijk voor geschaamd, want het eerste wat ik in een split second denk is ‘het is mijn schuld’. Zo heeft iedereen zijn primaire reacties op angst of pijn. De een gaat in verweer, de ander gaat ervan tussen – soms ook fysiek, en weer een ander wacht tot de bui overwaait. Zo doen wij mensen dit. Het is belangrijk dat we ons dit realiseren.

 

Je lichaam doet het voordat jij het kunt bedenken

Wanneer je in een team komt werken leer je elkaar eerst kennen, dan komt er onderling vertrouwen, hier en daar wat voorkeuren in onderlinge relaties, je maakt samen plezier, weet elkaar voor hulp te vinden en hebt respect voor elkaars zienswijze en kennis. Dan opeens gebeurt er iets. Het hoeft niet groot te zijn om onze Fight-, Flight- en Freeze in te schakelen. Nog voordat je iets kunt zeggen, doet je lichaam het voor je. Wat de reden ook is dat je doet wat je doet, je hebt ermee van doen. Dit noem ik de onderstroom en dat kan een heel eigen leven gaan leiden – zeker in teams. Want de ene mens heeft sympathie voor iemand die het zwaar heeft en een ander wil zijn werk gewoon kunnen doen en voelt zich geremd door te veel van dit soort voelbare shit. Voordat je het weet, loop je op je tenen, of gedraag je je als een bullebak, laat staan dat samenwerken nog fijn is en je potentieel wordt benut.

 

Maken we het niet veel te groot?

Vaak denken we iets te groots teweeg te brengen wanneer we ons zullen uitspreken of het groter te maken dan het daadwerkelijk is. Toch, iets groter maken doen we juist wanneer we ons niet uitspreken en alles bij onszelf te willen houden. Het gaat hoe dan ook een leven leiden, jij kiest of het een leven onder of boven water is. Het vervelende van onder waterleven is dat het door blijft ebben. Meestal op een manier die je niet wilt. Het heeft een remmende werking.

 

Ieder zijn eigen deel

Het delen van jouw issue is dus het beste wat je kunt doen. Je geeft de ander namelijk inzage in jezelf en je geeft er onbewust mee aan, die ander de moeite van het delen waard te vinden. Die ander krijgt zo de mogelijkheid iets toe te lichten. Zo groeien we als mens en als team. Hoe spannend ook. De manier waarop we ons uitspreken is nog wel een dingetje. Daar kan ik wel een blog aan wijden. Zover wil ik hier niet gaan, behalve dan door te zeggen: hou het bij jezelf. Benoem je eigen ervaring en gevoelens en wees hierin duidelijk en dwaal niet af. Dan kan je het nooit verkeerd doen. De ander is verantwoordelijk voor de wijze waarop hij hiermee verder gaat. En jij natuurlijk voor jezelf.

 

Als ik had geweten wat ik nu weet, was ik het gesprek aangegaan met desbetreffende instructeur, want dan had hij geweten wat het met mij heeft gedaan. Nog even los van zijn reactie, had de spanning in mijn lichaam mogelijk als vanzelf losgelaten en had ik nu misschien mijn motorrijbewijs wel gehad.

 

#WerkDurfenPassie #Teams #jijbentwijs #vertrouwen

 

Comments (2)

  1. Iris (reply)

    september 29, 2017 at 6:59 am

    Ha Amanda,
    Wat een heerlijke schrijfstijl heb je, ik ben helemaal in je verhaal meegenomen. Het beeldend schrijven en het delen van je eigen ervaring maakt een hele mooi intieme en warme sfeer.
    Bij deze schijf ik me in op je nieuwsbrief!

    Liefs en tot snel,
    Iris Barzilay

    1. amanda (reply)

      oktober 17, 2017 at 8:30 am

      Ha Iris,
      excuus excuus dat ik nu pas reageer. Ik heb achter de digitale schermen nog heel wat te leren.
      Ontzettend mooi te horen dat je mijn schrijfstijl waardeert. Leuk dat je je hebt ingeschreven, en fijn dat we elkaar hebben leren kennen!
      Hoop je snel weer te zien. Veel liefs, Amanda

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.